*مشاوره همراز*
*در این وبلاگ با مقالات مشاوره ای . روانشناسی ومذهبی و ...آشنا می شوید*
|
خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که فرزندان در آن رشد یافته و شخصیت پیدا می کنند آنان مدتی از زندگی حساس و ابتدایی خود را در خانواده سپری کرده و در آنجا می آموزند که چگونه با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کرده و خود را با محیط سازگار کنند البته تمامی این موارد بستگی به نوع تربیت و چگونگی شکل گیری شخصیت وی در خانواده توسط والدین دارد. پس از آن فرزندان وارد محیط جامعه و محیطی جدید به نام مدرسه می شوند. محیطی که شاید در اول مهر ماه خیلی ها با آن غریبی کرده و نمیتوانند خود را با آن سازگار کنند در این زمینه بایستی خانواده و والدین دانش آموزان با آن ها صحبت کرده و یا مشاوره های لازم توسط مشاوره مدرسه به آنان داده شود. اما آیا لازم است والدین و مدرسه دائم در تعامل باشند؟ مشخص است که بله! این تعامل یعنی رابطه والدین و مدرسه باید صورت بگیرد. و دلایل واضحی نیز برای این امر وجود دارد. مشاوران تحصیلی ما در مرکز مشاوره تحصیلی طی تحقیقاتی که انجام داده اند به مواردی از اهمیت این تعامل و نقش والدین در پیشرفت تحصیلی رسیده اند که آن را برای شما بازگو خواهیم کرد. این همکاری باید به منظور هماهنگی تربیتی در ارتباط مدرسه و خانه صورت گرفته تا فرزندان به دو روش مختلف تربیت نشوند. همچنین برای جلوگیری از آسیب های عضویت در گروه های بد جامعه فرزندان باید همواره تحت کنترل والدین و مدرسه به صورت توأم باشند. اینکه اعضای خانواده و اولیای مدرسه با هم شناخت کافی داشته باشند به فرزندان این اطمینان را می دهد که آنان در جایگاه درستی در مدرسه قرار دارند همچنین باعث یک محرک خوب برای پیشرفت تحصیلی فرزندان نیزخواهد شد و از افت تحصیلی آنان جلوگیری خواهد کرد. بنابراین اعضای خانواده و اولیای مدرسه باید با هم در تماس بوده و با مشارکت و ارتباط اولیا با مدرسه ، فرزندان خوبی را به جامعه تحویل دهند. انجمن اولیاء و مربیان یکی از راهکار های این ارتباط تنگاتنگ بوده و تعامل درست آنان با همدیگر می تواند شخصیت درستی به فرزندان بدهد. نظرات شما عزیزان: برچسبها: |
|